محصولاتی هستند که برای تولیدشان از نهاده‌ی شیمیایی مثل سم و کود استفاده نشده؛ یا در‌صورت استفاده طبق توصیه‌های علمی مصرف می‌شود. این محصولات قبل از گواهی در آزمایشگاه تجزیه و آنالیز می‌شوند. در صورت تطابق میزان باقی مانده سموم، نیترات، نیتریت، آنتی‌بیوتیک، فلزات سنگین و … با استاندارد سلامت، این محصولات گواهی سلامت حد مجاز آلاینده ها را دریافت می کنند.
در فرایند تولید به منظور افزایش کیفیت و بهره‌برداری بخش کشاورزی از خدمات مراکز مختلف مثل مدیران کنترل کیفیت، شرکتهای بازرسی، کلینیک‌های گیاه‌پزشکی، شرکتهای خدمات مشاوره فنی و مهندسی بخش کشاورزی، آزمایشگاه‌های تجزیه خاک، آب و گیاه، هلدینگ‌ها و … می‌‌توان استفاده کرد.
کشاورزان برای ثبت محصول و دریافت گواهی استاندارد می‌توانند در سامانه پنجره واحد خدمات الکترونیکی وزارت جهاد کشاورزی، بخش صدور مجوز حدمجاز آلاینده‌ها مشخصات محصول را وارد کنند. با دریافت کد رهگیری و QRCODE محصول قابل ردیابی است. پس از بررسی و تایید پروانه نشان حدمجاز آلاینده‌ها توسط سازمان ملی استاندارد ایران صادر می‌شود. از طریق شناسه ده رقمی پروانه، امکان تایید اصالت آن فراهم می‌شود.
یکی از اصلی‌ترین نیاز‌های بشر، نیاز به آب و غذاست. حیات انسان به غذا وابسته است. اگر نیاز غذایی بدن تامین نشود، به انواع بیماری، کمبود و در شرایط بحرانی به مرگ ختم می‌شود. بر همین اساس هر جامعه برای ثبات و حفظ حیات موظف به تامین نیاز غذایی مردم است.
به همین علت کشاورزی بخاطر تامین اصلی ترین نیاز انسان‌ها همیشه جایگاه مهمی داشته و دارد. با افزایش جمعیت و بالا رفتن نیاز غذایی، بروز فقر و گرسنگی در جوامع مختلف، کشاورزی به سمتی پیش رفت که بتواند بالاترین میزان تولید را داشته باشد؛ به همین منظور استفاده از کود رایج شد. برای رسیدن به نتیجه‌ی سریع‌تر و بهتر انواع کودهای شیمیایی به چرخه‌ی کشاورزی وارد شد. همه ساله به تنوع این کودها اضافه شد. برای کاهش خسارت به محصول و حذف عوامل خسارت‌زا سموم شیمیایی به چرخه‌ی کشاورزی وارد شد.
با افزایش تولیدات و کاهش خسارت، مصرف نهاده‌های شیمیایی روز به روز افزایش یافت. تا جایی که کشاورزی بدون این مواد شیمیایی غیرممکن شد.
با گذشت زمان بشر با چالش جدیدی روبرو شد. ورود مواد شیمیایی به تغذیه انسان و محیط زیست، آلودگی‌های خطرناک و آسیب‌زا را به همراه آورد. با بروز بیماری‌های جدید، ضعف و نارسایی‌های مختلف، تحقیقات زیادی توسط دانشمندان انجام شد. تحقیقات نشان داد ارتباط بسیار نزدیک بین بعضی از بیماری‌ها مثل سرطان و استفاده مواد شیمیایی در کشاورزی وجود دارد.
با آزمایش محصولات کشاورزی و مشاهده‌ی باقی مانده سموم خطرناک و مواد شیمیایی، تلاش‌هایی صورت گرفت تا بتوانند استفاده از این مواد را در کشاورزی کاهش دهند.
با بهره‌گیری از روش‌های علمی، تحقیقات و آزمایش‌های فراوان، با مدیریت مصرف نهاده‌های شیمیایی و استفاده از نهاده‌های زیستی، مقدار مواد شیمیایی در محصولات کشاورزی به طور قابل قبولی کاهش پیدا کرد. به گونه ای که میزان و حجم محصولات آسیبی نبیند و تولیدات کاهش پیدا نکند.
متاسفانه هنوز در بیشتر مناطق ایران کشاورزی به همان سبک سنتی است. بیشتر محصولات مورد استفاده‌ی ما بخاطر استفاده‌ی بی رویه از کود و سم از نظر سلامت مورد تایید نیستند. برای یکپارچه کردن کشاورزی، قانون گذاری‌هایی صورت گرفته؛ اما نیاز به کنترل و نظارت بیشتر است.
با‌وجود کم بودن تعداد کشاورزان متعهد و دلسوز محصول سالم و گواهی شده به مقدار بسیار کم تولید می‌شود. اما متاسفانه این محصولات ارزشمند در کنار محصولات ناسالم در بازار به فروش می‌رسد و هیچ راه شناسایی و تشخیص برای استفاده وجود ندارد.
