کود سبز در کشاورزی به گیاهانی گفته می‌شه که از قبل ریشه‌کن شده و تو خاک مخلوط شده باشه. این گیاهان عمدتا از نوع گیاهان پوششی بوده که برای اضافه کردن مواد مغذی و مواد آلی به خاک هستند. گیاهان تا زمانی که سبز هستند و یا مدت کوتاهی بعد از گل دادن، تو خاک شخم زده می‌شن و با خاک مخلوط می‌شن.
اثر کود سبز بر خصوصیات فیزیکی خاک مثل کود حیوانیه.
عملکرد کود سبز به گونه‌ایه که عملا مواد‌غذایی را به خاک اضافه نمی‌کنن، بلکه هرآنچه که در طول رشد خود از خاک دریافت کرده رو تو خودش ذخیره کرده و به خاک بر می‌گردونه.
کار مفید دیگه‌ای که کود سبز انجام می ده، با جذب و ذخیره مواد مغذی خاک از آبشویی آنها جلوگیری می کنه.
یکی از اثرات استفاده از کودها‌ی سبز تأمین ماده آلی خاکه، به خصوص زمانی که کود حیوانی کافی در دسترس نبوده و یا بقایا‌ی گیاهی به جا مانده در زمین به حدی نباشه که بتونیم مقدار هوموس خاک را در حد مطلوب نگه داریم. پس از برگردوندن کود سبز به خاک، اندامها‌ی هوایی و ریشه‌ها‌ی آنها پوسیده شده و ماده آلی خاک را افزایش می ده. کود سبز تو زمینهای سبک (شنی) چسبندگی ایجاد میکنه و تو زمینهای سنگین (رسی)، خاک رو پوک و سبک می کنه.
تو ماه‌هایی از سال که خطر فرسایش خاک وجود داره، برای اینکه خاک بی حفاظ نباشه، ازیک گیاه پوششی استفاده می شه. این گیاهان تو مناطقی که باران‌ها‌ی زمستانه زیاده، از نشست خاک‌ها‌ی سنگین و فرسایش خاک‌ها‌ی سبک جلوگیری می کنه. همینطور با استفاده از این پوشش گیاهی در مناطقی که باد‌خیز هستن سرعت باد رو در سطح خاک کم می‌کنیم و از جا به جا شدن و کنده شدن خاک جلوگیری می‌کنیم.
کود سبز علاوه بر کربن آلی، مقداری هم ازت آلی به خاک اضافه می کنه. این مقدار ازت بر اساس شرایط می‌تونه خیلی کم یا زیاد باشه. برای مثال اگه یک گیاه لگومینه (گیاهان خانواده بقولات) به خاک برگردونده بشه، با توجه به این که بیشتر این گیاهان در شرایط مساعد، آمادگی و قدرت جذب و تثبیت ازت آزاد هوا را دارن، احتمال زیاد شدن ذخیره ازت خاک زیاده، حالا اگه گیاهی غیر از خانواده لگومینه به خاک برگردونیم فقط در شکل ازت اولیه تغییر پیدا کرده که همون تبدیل ازت معدنی به آلیه، که در این صورت ما تو خاک افزایش ازتی نخواهیم داشت.
بهترین گیاهان پوششی، چاودار زمستانه و یولاف بهاره هستن.
کود سبز به عنوان یه ماده ی غذایی برای میکروارگانیسم‌های خاک مورد استفاده قرار میگیره. همینطور می‌تونه با تولید گاز کربنیک، گاز آمونیاک، ترکیبات نیتراته و ترکیبات ساده و پیچیده ی متنوع، مورد استفاده‌ی گیاهان زراعی هم باشه.
گیاهی که به عنوان کود سبز می‌خوایم استفاده کنیم نباید اثرات فیتوتوکسینی روی رشد محصول بعدی داشته باشه، فصل رشد کوتاهی داشته باشه، رشد سبزینه‌ای داشته باشه و تراکم بالا‌ی بوته و تحمل کنه تا بتونه هم ماده‌ی آلی به اضافه کنه هم پوشش خوبی برای خاک باشه.
بهترین حالت استفاده از کود سبز قبل از گیاهان وجینی در تناوبه.
مهم‌ترین گیاهانی که به عنوان کود سبز تو کشت آبی ممکنه مورد استفاده قرار بگیرن، عبارتند از خلر، لوبیا روغنی، انواع لوبیا، چاودار، شبدر، جو و گندم سیاه.
یونجه به‌عنوان کود سبز کاشته نمی شه، اما در صورتی که بعد از رشد کافی سبزینه، به خاک برگردونده بشه تا حدودی می‌تونه مثل کود سبز عمل کنه.
گیاهانی مثل گندم سیاه چاودار و شبدر ایرانی به خوبی می‌تونن تو خاک‌ها‌ی فقیر رشد کنن و تو بهبود ساختمان خاک کمک کنن.
