آفتکشها، اولین و آخرین راهکار ما برای مبارزه با آفات نیستن. مبارزه‌ی شیمیایی با آفات، بیماریهای گیاهی و علفهای هرز در قالب مدیریت تلفیقی آفات (IPM) می‌تونن کنترل اصولی داشته باشن و بعنوان یه ابزار قدرتمند‌تر مورد استفاده قرار بگیرن. مصرف بی‌رویه و غیر‌منطقی آفتکشها، بحران های زیست محیطی، اعم از آلودگی های آب و خاک، کاهش تنوع زیستی، از بین رفتن برخی گونه های گیاهی و جانوری و سلامت انسانها رو باعث می‌شه که در این مقاله به تعدادی از اونها می‌پردازیم.
هر چند استفاده از آفتکشها برای کنترل آفات و عوامل بیماری‌زا تو بخش کشاورزی سودمنده ولی به تنهایی می‌تونن موجب ایجاد بیماری و مرگ در انسانها بشن. این مشکلات در اثر تماس مستقیم و غیرمستقیم انسان با آفتکشها اتفاق می‌افته. فاکتور مهم در مسمومیت مزمن آفتکشها، تجمع طولانی مدت در بدنه و این تجمع مواد سمی در بدن، در تمامی افراد به واسطه تماس غیرمستقیم از طریق غذا، تنفس یا جذب پوستی ایجاد می‌شه.
میزان قرارگرفتن در معرض یک آفت‌کش و مدت زمان تماس با سم، دو عاملی هستن که نوع مسمومیت رو مشخص می‌کنن.
مسمومیت حاد نتیجه ورود مقدار نسبتاً زیاد سم به بـدن بـوده و غالبـاً بصورت وخیم و خطرناکی خودش رو نشون می‌ده. علائم و عوارض آن شدید و سریع بوده و در صورت نرسیدن کمک و یا عدم معالجه به مرگ منتهی می‌شه. مسمومیت مزمن نوعی مسمومیت ناشی از مصرف مواد‌غذایی سمپاشی شدست (به ویژه خیار و گوجه). این نوع مسمویت با تغییرایجاد کردن در سرعت فعالیت‌‌‌های مختلف بدن، موجب افزایش یا کاهش تپش قلب، تعریق و کندی یا توقف تنفس می‌شه. تماس طولانی مدت با آفتکشها باعث اختلالات ناهنجار در سیستم عصبی، غدد درون‌ریز و سیستم ایمنی بدن می‌شن.
اولین محل تماس سم در انسان پوسته. اولین زمانی که بدن در معرض سم قرار بگیره، بدن جذبش می‌کنه و یا روی پوست باقی می‌مونه. سوزش چشم، مشکلات دستگاه تنفسی و مسمومیت حادی که منجر به مرگ می‌شه، از مشکلاتیه که سموم می‌تونن به صورت مستقیم برای انسانها ایجاد کنن.
با خوردن غذاهایی که سموم آفت‌کش به اونها نفوذ کرده، بدن می‌تونه تماس غیر مستقیم با سموم شیمیایی پیدا کنه. بدن انسان سیستم‌های تنظیم کننده‌ی متعددی داره که باعث می‌شن تمام اجزای بدن در پاسخ به محرک‌‌های بیرونی واکنش مشخص را داشته باشن. این نوع تنظیم به نام خود آگاهی شناخته می‌شه و برای تمامی فرآیند‌های جسمی بدون آگاهی بروز می کنه.
مصرف دراز مدت مواد‌غذایی آلوده به آفتکشها ممکنه منجر به بیماری بشه. متأسفانه انسانها بیشتر متوجه بیماری‌‌هایی هستند که علائم آشکار دارند در حالی که بعضی از بدترین دشمنان ما آهسته و بی‌خبر به سوی ما میا‌ن. نشانه‌‌های آلودگی با سموم موجود در مواد‌غذایی با توجه به این که به مقدار کم و در طول زمان طولانی وارد بدن می‌شن اغلب شبیه به انواع مختلفی از عوارض بیماری‌‌هاست.
مثلا سردرد، تب، تهوع، استفراغ و اسهال نشانه‌‌های عمومی غیرخاص بیماری هستن که در شرایط متفاوت ایجاد می‌شن. مسمومیت شیمیایی به وسیله آفت‌کش شبیه علائمیه که بوسیله میکروارگانیسم‌‌هایی نظیر باکتری، ویروس و قارچ ایجاد می‌شن.
علف‌کش‌‌ها روی دستگاه‌های تولید‌مثل انسانها اثرات جبران‌ناپذیری داره، به این صورت که می‌تونه منجر به کاهش اسپرم و افزایش اسپرم‌های بد‌شکل بشه. همینطور زنانی که در ارتباط با آبهای آلوده به سموم هستن در مقایسه با بقیه، رشد درون رحمشان با تاخیر انجام می‌شه. احتمال ناقص بودن نوزادان کشاورزان، حدود 60 درصد نسبت به غیر کشاورزان بیشتره.
از دیگر عوارضی که سموم آفت‌کش می‌تونه بر انسان داشته باشه، سقط جنین، عدم رشد فکری، اثرات مخرب فیزیکی در بدن نوزاد هنگام تولد و نقص‌‌هایی در اعمال و بافت‌‌های بدن هستن. آفتکشها دارای اثرات مخرب و بسیار سمی روی اندام‌‌های تولید مثلی، اختلال در اعمال هورمونی، عقیمی مردان و زنان و دوره‌‌های قاعدگی نامنظم در زنان هستن.
سموم پاراکوات ( این علفکش در بازار با نام تجاری گراماکسون وجود داره که یه علفکش تماسی و غیر‌انتخابی از گروه بی پیریدیلها بوده و برای کنترل علفهای هرز یکساله استفاده می‌شه. از نظر میزان سمیت جزء سموم خطرناکه و از طریق پوست هم جذب می شه) و گروه سموم ارگانو فسفره، منجر به بیماری پارکینسون می‌شن. همینطور کشاورزایی که با قارچکشها در تماس هستن اعصاب محیطیشون نسبت به سایر افراد کندتر عمل می‌کنه.
برای اشخاصی که با سموم ارگانوفسفره در تماسن احتمال بروز سرطان گلبول‌‌های سفید خون وجود داره.
سمومی مثل توفوردی، آترازین و کاپتان که علفکش و قارچ‌کش هستن می‌تونن احتمال بروز سرطان و بیماری ام‌اس رو در باغدارانی که در معرض این سموم هستن، تا سه برابر افزایش بده. علف‌کش‌‌های فنوکسی مثل توفوردی در بروز سرطان‌‌های بدخیم نقش زیادی دارن و احتمال بروز این بیماری در افرادی که در معرض علف‌کش‌‌های فنوکسی قرار دارن ۱۰ برابر بیشتر از سایر افراده.
تقریبا 90 درصد قارچکشها در مدل‌های حیوانی سرطان‌زا هستن و استفاده گسترده، روزافزون و نابجا از این سموم می‌تونه باعث بروز بیماریهای خطرناکی مثل سرطان خون، سرطان‌‌های دستگاه گوارش و سایر اختلالات فیزیولوژیکی در بدن انسان بشه.
همچنین افرادی که با آفتکشها در ارتباطن بیشتر از سایر افراد در معرض سرطان پروستات و سرطان سینه قرار می‌گیرن. سرطان تیرویید نیز از جمله سرطان‌‌هاییه که احتمال بروز آن در افرادی که در معرض علف‌کش‌‌های «فنوکسی» قرار دارن بیشتره.
محیط زیست از اجزای زنده و غیر زنده تشکیل شده. اجزای زنده که همان ارگانیسم‌ها هستن. اجزای غیر زنده آب، خاک و هوا هستن. هر دوی این‌ها با هم در تقابلند. آلودگی شیمیایی محیط زیست غالباً از طرق آب، هوا و خاک صورت می گیره. آفتکشها یا از طریق تبخیر و یا مستقیماً از طریق هوا وارد اتمسفر می شن.
راه‌های ورود سموم به منابع آبی، شامل آبهای سطحی، پساب های صنعتی و شهری و کاربرد مستقیم آفت کشها برای کنترل آفات آبزیه. خاک هم از طریق استفاده آفتکشها روی گیاهان، باران، دفن ظروف خالی سم و همین طور استفاده مستقیم آن ها روی خاک آلوده می شن. امروزه به دلیل استفاده بی رویه از کود‌ها و سموم شیمیایی خطر آلودگی تالاب‌‌ها، رودخانه‌‌‌ها و دریا‌ها به شدت زیاد شده. تعداد آبزیان موجود در رودخانه‌‌‌ها و تالاب‌‌ها به دلیل وجود نیترات ناشی از مصرف سموم و کودهای شیمیایی به طرز نگران‌کننده‌‌ای کم شده
مقاومت آفات به آفتکشها پیامدهای مختلف اقتصادی و اکولوژیک در پی داره. یکی از اونها تهدید سلامت محصول و مصرف کنند‌هاست. مثلا اگه این مقاومت در مزرعه‌ای صورت بگیره، کشاورز به دلیل نا‌آگاهی از این اتفاق، شروع به بالا بردن دز مصرف حشره‌کش و یا افزایش تعداد دفعات سمپاشی می‌کنه که همین باعث اثرات مخرب زیست محیطی و در نتیجه باقی ماندن آفتکشها و تهدید سلامت مصرف‌کننده ها می‌شه.
یکی دیگه از اثرات زیان‌بار مقاومت در آفات می‌توان به کاهش عملکرد محصول و همینطور کاهش برداشت محصولات سالم و بدون آفت اشاره کرد. در آخر هم به دلیل کنترل نشدن آسان آفات و در پی آن ضرر‌های اقتصادی که کشاورز در جریان بالا بردن تعداد دفعات سمپاشی متحمل می‌شه، هزینه‌های تولید افزایش پیدا می‌کنه.
