در این مقاله از وب سایت پیکا با شما همراهان همیشگی به موضوع بهترین روش کشت جو خواهیم پرداخت. کشت جو می‌تواند درآمدزایی خوبی برای کسانی که علاق مند به کشاورزی هستند به همراه داشته باشد. چرا که دوره کاشت جو نسبت به غلات دیگر کوتاه‌تر است و همچنین آب کمتری مصرف می‌کند و با قیمت مناسبی در بازار به فروش می‌رسد. جو مقاومت خوبی در برابر شرایط سخت مثل خشکی و شوری دارد. ساقه جو توخالی است و ارتفاع آن با توجه به شرایط محیطی، بین ۳۰ تا ۱۲۰ سانتی متر می‌رسد. معمولا ساقه‌ها بین ۵ تا ۱۰ برگ دارد که در دو طرف ساقه قرار گرفته است. به طور کلی این گیاه دارای قند، پروتین، چربی و خاکستر است.
انواع گیاه جو
جو بهاره: به سرما حساس است و در فصل بهار کشت می‌شود.
جو پاییزه: تاریخ کاشت آن پایییز است و در فصل بهار جوانه می‌زند.
جو حد وسط: در هر دوفصل بهار و پاییز کشت می‌شود.
کاشت جو از طریق بذر
کاشت جو از طریق بذرکاری به صورت دستی و یا به وسیله بذر کارها بطور خطی انجام می‌شود. در کاشت جو فواصل بوته‌ها در کشت دست پاش یکنواخت است، باید بدانید که در کشت های خطی فواصل زیادی بین خطوط باعث می‌شود که علف‌های هرز رشد کنند. همچنین بذر کاری به وسیله بذر افشان که در مزارع مکانیزه صورت می‌گیرد بسیار ارزان و سریع است.
توجه داشته باشید که عمق بذر جو در خاک به عواملی مثل زراعت دیم وآبی ،کیفیت زمین و عوامل دیگر بستگی دارد که حداکثر۵ تا ۶ سانتیمتر می‌تواند باشد. در کشت دیم عمق کاشت باید زیادتر باشد تا از رطوبت بیشتر عمق خام استفاده کند.
آبیاری مزرعه جو
در مناطق مختلف جغرافیایی متناسب با شرایط آب و هوایی مزرعه جو را باید چند بار آبیاری کنید. معمولا تعداد تعداد آبیاری مزرعه جو از ۳ تا ۶ مرحله متفاوت است.
کوددهی مزرعه جو
نیازهای کودی جو تقریبا مشابه گندم است. پایین بودن میزان نیتروژن و فسفر و پتاسیم خاک، می‌تواند عملکرد جو را کم کند. البته استفاده از کود به منظور تولید حداکثر محصول، باید بر اساس آب قابل مصرف برای جو باشد. معمولا برای تولید جو به عنوان خوراک دام، میزان کود مصرفی بیشتر از کود مصرفی برای گیاه جو است که برای مصارف دیگر از جمله تهیه ی فراورده های تخمیری کشت می شود. مصرف ۵۰ تا ۶۰ کیلوگرم نیتروژن در هر هکتار، می‌تواند عملکرد جو را به خوبی افزایش دهد.
آفات و بیماری‌های گیاه جو
گیاه جو نسبت به بیماری‌های قارچی بسیار حساس است. در ادامه به بررسی مهمترین آفات و بیماری‌های جو می‌پردازیم. سیاهک پنهان جو بیماری است که در آن توده ای از اسپورهای سیاه رنگ، جای اعضای گل را می‌گیرند. پس از نابود شدن گل، اسپور سیاهک با باد و باران پخش می‌شوه و تمام بوته‌ها را آلوده می‌کند.
زنگ ساقه، زنگ برگ و زنگ های نواری از دیگر بیماری قارچی جو است که در نقاط گرم و مرطوب زیان های فراوانی به این گیاه وارد می‌کنند.
بیماری سفیدک در خاکی که میزان نیتروژن آن بالا است معمولا منتشر می‌شود. شما می‌توانید با گرد گوگرد این بیماری را کنترل تا حد زیادی کنترل کنید. پوسیدگی ریشه، لکه سیاه، سوختگی نیز جز بیماری های ویروسی جو شناخته می‌شود.
برداشت گیاه جو
معمولاً جو زمانی که رطوبت دانه بین ۳۰ تا ۴۰ درصد برداشت می کنند. در این میزان رطوبت، دانه بزرگتر است. با توجه به این که میزان رطوبت برای انبار کردن دانه بالاست، باید به طرق مصنوعی دانه را خشک کرد تا از گرم شدن و فساد بعدی دانه جلوگیری شود. جو بدون پوشینه معمولاً زودتر ازجو معمولی وگندم زمان برداشتش فرا می‌رسد.
منبع:
http://www.keshavarzirooz.ir
https://jalizan.com/
