در این مقاله از وب سایت پیکا با شما دوستان همیشگی به موضوع کنترل علف های هرز خواهیم پرداخت. علف هرز همیشه یکی از مشکلات اساسی برای کشاورزان بوده است. عاف های هرز یکی از رقیبان اصلی محصولات زراعی و گیاهان است، به همین دلیل عدم کنترل آن بر کمیت و کیفیت محصولات کشاورزی اثر منفی می‌گذارد. از این روی سالانه هزینه زیادی توسط کشاورزان صرف کاهش اثرات مخرب علف های هرز بر روی محصولات می‌شود. بنابراین موضوع کنترل علف هرز برای کاهش خسارات محصولات کشاورزی بسیار پر اهمیت است. روشهای مختلفی برای کنترل و مدیریت علفهای هرز وجود دارد که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت.
مدیریت علف های هرز
مدیریت علفهای هرز از ۳ طریق قابل اجرا است:
متوقف کردن رشد علف هرز
پیشگیری از رشد علف‌ها می‌تواند به صورت کاشتن بذر گیاهان عاری از بذر علف هرز و با کیفیت، جلوگیری از به بذر نشستن علف های هرز، جلوگیری از حمل بذر علف هرز به یک منطقه و جلوگیری از آب آبیاری آلوده به بذر علفهای هرز باشد، امکان پذیر است.
مبارزه یا کنترل
می‌توان گفت مبارزه و کنترل بیشترین کاربرد را در مدیریت علف هرز دارد. مبارزه یا کنترل در علف های هرز به گونه‌ای است که در آن جمعیت علف های هرز به حدی می‌رسد که برای گیاه و محصول زراعی مزاحمتی ایجاد نشود و کاهش محصول را به دنبال نداشته باشد.
ریشه کنی
منظور از ریشه کنی علف های هرز از بین بردن یک گونه علف هرز از یک منطقه است که شامل از بین بردن گیاه زنده و بخش‌های زایشی و رویشی علف هرز می‌شود. ریشه کنی علفهای هرز در مزارع و زمین‌های کشاورزی کوچک و در جاهایی که دارای ارزش بالای باغ‌داری و گلخانه‌ای باشند به صرفه خواهد بود.
روشهای مبارزه با علف های هرز
مبارزه با علفهای هرز از طریق مبارزه بیولوژیکی، مبارزه شیمیایی، مبارزه زراعی و مکانیکی انجام می‌شود.
مبارزه بیولوژیکی
مبارزه بیولوژیکی علیه علفهای هرز نظرات مختلف موافق و مخالف دارد. موافقان مبارزه بیولوژیک بر این باورند که در این روش از مواد شیمیایی استفاده نمی‌شود و تنها یکبار پخش حشرات برای مبارزه با علفهای هرز کافی است. مخالفان این روش معتقدند که این روش مبارزه علفهای هرز را کامل کنترل نمی‌کند و عوامل مناسب برای استفاده در کنترل بیولوژیک علفهای هرز در دسترس نیستند. به طور کلی در روش مبارزه بیولوژیکی، از یک حشره یا پاتوژن گیاهی برای نابودی عل هرز استفاده می‌شود. در ابتدا برای کنترل بیولوژیکی باد شرایط را به گونه ای فراهم کنیم که عامل کنترل روی میزبان زندگی کند. به طور مثال اگر عامل کنترل حشره باشد، باید قادر به انتشار، زادو ولد و زنده ماندن در شرایط جدید محیطی باشد. همچنین باید با بررسی آزمایشگاهی، بی‌خطر بودن حشره مورد نظر و عدم امکان تغییر میزبان به گیاهان زراعی ثابت شده باشد. ماهی‌ها را می‌توان یکی دیگر از عوامل مبارزه بیولوژیکی علیه علف های هرز دانست. معمولا از ماهی در مزارع غرقاب برنج استفاده می‌شود. در مبارزه بیولوژیکی مزارع غرقاب به جز ماهی می‌توان از مرغان آبی و حلزون نیز استفاده کرد.
استفاده از حیوانات گیاهخواری مثل گوسفند، بز و گاو نوعی مبارزه بیولوژیکی محسوب می‌شود. این حیوانات علفهای هرز را می‌خورد و زمینه را برای چرای گاو بر روی علفهای هرز نازک برگ آماده می‌کند.
مبارزه شیمیایی
مبارزه شیمیایی نیز عده‌ای موافق و عده‌ای مخالف دارد. موافقان مبارزه شیمیایی می‌گویند استفاده از علف کش در مقایسه با روشهای دیگر مانن وجین کرن، مقرون به صرفه است. همچنین معتقدند که با استفاده از علف کش‌ها می‌توان از از فرسایش و نابودی خاک جلوگیری کرد. مخالفان مبارزه شیمیایی نیز بر این باورند که استفاده از علف کش ممکن است باعث مسمومیت افراد مجاور سم شود، همچنین باقی مانده سموم در مواد غذایی خطرات زیادی می‌تواند داشته باشد. می‌توان گفت مبارزه شیمیایی بیشترین قسمت از مبارزه با علفهای هرز را شامل می‌شود. همان طور که می‌دانید استفاده از سموم شیمیایی یا علف کش‌ها برای کنترل علفهای هرز انجام می‌شود. علف کش‌ها را براساس زمان مصرف و ساختار شیمیایی آنها به انواع مختلفی دارند و تقسیم بندی خاصی دارد.
مبارزه زراعی
یکی از روشهای مهم مبارزه زراعی علیه علف‌هلی هرز رعایت دوره تناوب است. استمرار زراعت‌های گوناگون در طی سال‌های متوالی در یک زمین کشاورزی را مبارزه زراعی می‌گویند.
تحقیقات نشان می‌دهد که رعایت دوره تناوب موجب کاهش علفهای هرز در مزارع می‌شود.
مبارزه مکانیکی
یکی دیگر از راه‌های کنترل علف های هرز مبارزه مکانیکی است. در مبارزه مکانیکی علیه علفهای هرز با سوزاندن، چیدن و وجین کردن علفهای هرز قابل اجرا می‌باشد. می‌توان گفت وجین علف هرز نوعی ریشه کن کردن علف هرز همراه محسوب می‌شود، ولی در وجین چیدن علف های هرز با حذف بخشی از قسمت هوایی گیاه معمولا صورت می‌گیرد. امروزه عملیات وجین علف های هرز به وسیله ماشین‌های کشاورزی مثل: کولیتواتورهای ردیفی و کولیتواتورهای دوار در مزرعه قابل انجام می‌باشد.
منابع:
